Dat onderhandelingen in een zakelijke conflict lastig kunnen zijn of dat onderhandelingen vastlopen, komt natuurlijk regelmatig voor.
De kunst is alleen om – als het stroef verloopt of vastloopt- tijdig en passend iets te ondernemen en het niet op zijn beloop te laten, want dan escaleert het.
Je hoeft de krant maar open te slaan om te zien dat het vaak escaleert.
Ik noem kort een paar voorbeelden uit de kranten van de afgelopen week:
- de directeur en oprichter Knab bank vertrekt, aanleiding volgens de krant: verschil van mening over het toekomstig uit te voeren beleid,
- de directeur van de Stichting Natuur en Milieu vertrekt, volgens sommige berichten gingen daar ernstige interne strubbelingen aan vooraf.
- het slepende conflict tussen Museum Naturalis en de architect over de verbouwingsplannen, gisteren is er voor 1,5 miljoen geschikt.
- de kwestie rond TMG, zowel intern een conflict met de centrale ondernemingsraad als met Talpa, vandaag om 18.00 uur uitspraak van de Ondernemingskamer,
- en natuurlijk de familievete tussen de oprichters van Bugaboo, waarbij de ene zwager de andere voor de rechter daagde. (gisteren verstreek de termijn waarbinnen partijen een ultieme verzoeningspoging mochten doen…….nog niks gehoord)
Ik kan me voorstellen dat je als onderhandelingspartij niet wil dat het vastlopen van de onderhandelingen of de escalatie breed wordt uitgemeten in de media. Ook voor de markt is dit negatief. Waar rook is, is immers vuur en doorgaans leiden alle betrokken partijen schade of imagoschade als een conflict in de media wordt belicht.
Maar wat kan je nou tijdig en passend ondernemen? De keuze voor mediation zou iets passends kunnen zijn.
Maar waarom? En wat is nou kenmerkend voor onderhandelingen in een mediation?
Allereerst natuurlijk, de vertrouwelijkheid van het mediationproces. Door het vertrouwelijke karakter van de onderhandelingen in een mediation, creëer je een veilig onderhandelingsklimaat voor partijen waar over verschillende opties kan worden nagedacht en vastgelopen onderhandelingen vaak vlot getrokken worden.
Bovendien leidt het ook vaak snel tot een gezamenlijk gedragen oplossing. En dit alles zonder ruis, roddel en achterklap of gedoe in de media….
Daarnaast is natuurlijk ook de wijze van onderhandelen in een mediation, debet aan de hoge slagingspercentages.
Niet het positioneel onderhandelen, maar het principieel onderhandelen op basis van de regels het Harvard onderhandelen[1], zorgt voor duurzame en vaak ook creatieve oplossingen.
En als laatste wil ik niet onvermeld laten dat de autonomie van partijen in het mediationproces, zowel m.b.t. het proces als de uitkomst – en daarnaast natuurlijk de rol van een onafhankelijke, neutrale en onpartijdige derde die het proces begeleidt en partijen in beweging brengt- een grote meerwaarde heeft.
Daarom kan mediation vaak een oplossing bieden als onderhandelingen vastlopen!
Onderhandelen in lastige situaties
Dat onderhandelingen in een zakelijke conflict lastig kunnen zijn of dat onderhandelingen vastlopen, komt natuurlijk regelmatig voor.
De kunst is alleen om – als het stroef verloopt of vastloopt- tijdig en passend iets te ondernemen en het niet op zijn beloop te laten, want dan escaleert het.
Je hoeft de krant maar open te slaan om te zien dat het vaak escaleert.
Ik noem kort een paar voorbeelden uit de kranten van de afgelopen week:
- de directeur en oprichter Knab bank vertrekt, aanleiding volgens de krant: verschil van mening over het toekomstig uit te voeren beleid,
- de directeur van de Stichting Natuur en Milieu vertrekt, volgens sommige berichten gingen daar ernstige interne strubbelingen aan vooraf.
- het slepende conflict tussen Museum Naturalis en de architect over de verbouwingsplannen, gisteren is er voor 1,5 miljoen geschikt.
- de kwestie rond TMG, zowel intern een conflict met de centrale ondernemingsraad als met Talpa, vandaag om 18.00 uur uitspraak van de Ondernemingskamer,
- en natuurlijk de familievete tussen de oprichters van Bugaboo, waarbij de ene zwager de andere voor de rechter daagde. (gisteren verstreek de termijn waarbinnen partijen een ultieme verzoeningspoging mochten doen…….nog niks gehoord)
Ik kan me voorstellen dat je als onderhandelingspartij niet wil dat het vastlopen van de onderhandelingen of de escalatie breed wordt uitgemeten in de media. Ook voor de markt is dit negatief. Waar rook is, is immers vuur en doorgaans leiden alle betrokken partijen schade of imagoschade als een conflict in de media wordt belicht.
Maar wat kan je nou tijdig en passend ondernemen? De keuze voor mediation zou iets passends kunnen zijn.
Maar waarom? En wat is nou kenmerkend voor onderhandelingen in een mediation?
Allereerst natuurlijk, de vertrouwelijkheid van het mediationproces. Door het vertrouwelijke karakter van de onderhandelingen in een mediation, creëer je een veilig onderhandelingsklimaat voor partijen waar over verschillende opties kan worden nagedacht en vastgelopen onderhandelingen vaak vlot getrokken worden.
Bovendien leidt het ook vaak snel tot een gezamenlijk gedragen oplossing. En dit alles zonder ruis, roddel en achterklap of gedoe in de media….
Daarnaast is natuurlijk ook de wijze van onderhandelen in een mediation, debet aan de hoge slagingspercentages.
Niet het positioneel onderhandelen, maar het principieel onderhandelen op basis van de regels het Harvard onderhandelen[1], zorgt voor duurzame en vaak ook creatieve oplossingen.
En als laatste wil ik niet onvermeld laten dat de autonomie van partijen in het mediationproces, zowel m.b.t. het proces als de uitkomst – en daarnaast natuurlijk de rol van een onafhankelijke, neutrale en onpartijdige derde die het proces begeleidt en partijen in beweging brengt- een grote meerwaarde heeft.
Daarom kan mediation vaak een oplossing bieden als onderhandelingen vastlopen!
[1] Het verkennen waar het de partijen principieel om gaat en het zo goed mogelijk verenigen van de belangen in de uitkomst van het onderhandelen. Dit bereikt men door het scheiden van mens en probleem, het richten op belangen en niet op posities en het zoeken naar oplossingen in wederzijds belang.
